چگونه ارتباط بدون خشونت را تمرین کنیم: 7 مرحله + 27 نکته

ارتباطات غیرخشونت‌آمیز (NVC)، همچنین به عنوان ارتباطات مشفقانه یا ارتباط مشارکتی شناخته می‌شود، یک فرآیند ارتباطی است که توسط مارشال روزنبرگ توسعه یافته است. این تمرکز بر بیان خودمان با صداقت و همدلی است، در حالی که با همدلی به دیگران گوش می دهیم. با تمرین NVC، می‌توانیم درک را تقویت کنیم، تعارضات را به طور مسالمت‌آمیز حل کنیم، و ارتباطات دلسوزانه‌ای با دیگران ایجاد کنیم.

در اینجا مراحل و نکاتی برای تمرین موثر ارتباطات بدون خشونت آمده است:

مرحله 1: بدون قضاوت مشاهده کنید

اولین قدم در NVC مشاهده بدون قضاوت است. این شامل مشاهده عینی موقعیت یا رفتار بدون ارزیابی یا برچسب زدن به آن است. با تمرکز بر حقایق به جای تفاسیر، ما پایه و اساس ارتباط موثر را پی ریزی می کنیم.

نکته 1: در مشاهدات خود دقیق باشید. به جای استفاده از زبان مبهم، رفتار یا موقعیت را با استفاده از جزئیات مشخص توصیف کنید.

نکته 2: مشاهدات را از ارزیابی‌ها جدا کنید. از قضاوت یا فرضیات در مورد نیات یا شخصیت دیگران بپرهیزید.

مرحله 2: شناسایی احساسات

قدم بعدی شناسایی احساسات خود در رابطه با موقعیت مشاهده شده است. شناخت و تصدیق عواطف خود به ما این امکان را می دهد که خودمان را صادقانه بیان کنیم و با دیگران در سطح عمیق تری ارتباط برقرار کنیم.

نکته 3: از فهرست احساسات به عنوان مرجع برای کمک به شناسایی و نامگذاری دقیق احساسات خود استفاده کنید.

نکته 4: از تفاوت بین افکار و احساسات آگاه باشید. بیان احساسات واقعی به جای افکار می تواند فضایی برای همدلی و درک ایجاد کند.

مرحله 3: با نیازها ارتباط برقرار کنید

پس از شناسایی احساسات خود، مهم است که آنها را با نیازها یا ارزش های اساسی خود مرتبط کنیم. نیازهای ما نمایانگر چیزی است که در سطح اساسی برای ما مهم است. تصدیق و بیان این نیازها به تقویت تفاهم و همکاری کمک می کند.

نکته 5: از فهرست موجودی نیازها استفاده کنید تا با نیازهای مشترک انسان آشنا شوید. این می تواند به شناخت نیازهای خود و همچنین نیازهای دیگران کمک کند.

نکته 6: از استفاده از استراتژی ها یا راه حل ها به عنوان نیاز خودداری کنید. درعوض، روی نیازهای اساسی انسان که اعمال ما را هدایت می کنند، تمرکز کنید.

مرحله 4: درخواست بدهید

هنگامی که ما با نیازهای خود ارتباط برقرار کردیم، گام بعدی این است که درخواست های واضح و قابل اجرا ارائه دهیم. درخواست‌ها باید مشخص، مثبت و قابل اجرا باشند و به دیگران اجازه دهند با میل و رغبت پاسخ دهند.

نکته 7: هنگام درخواست از زبان مثبت استفاده کنید. به جای بیان آنچه نمی خواهید، آنچه را که می خواهید بیان کنید.

نکته 8: آماده مذاکره و سازش باشید. همکاری و یافتن راه حل های سودمند متقابل می تواند به نتایج رضایت بخش تری منجر شود.

مرحله 5: گوش دادن فعال را تمرین کنید

گوش دادن فعال یکی از جنبه های مهم NVC است. این شامل درگیر شدن کامل با عبارات دیگران، چه به صورت کلامی و چه غیرکلامی است. با گوش دادن همدلانه، فضای امنی برای گفتگو و تفاهم باز ایجاد می کنیم.

نکته 9: توجه کامل خود را به گوینده معطوف کنید. عوامل حواس پرتی را کنار بگذارید و واقعاً روی آنچه می گویند تمرکز کنید.

نکته 10: آنچه را که شنیده اید بازتاب دهید تا از درک آن اطمینان حاصل کنید. کلمات گوینده را بازنویسی یا خلاصه کنید تا نشان دهید که فعالانه گوش می دهید.

مرحله 6: با دیگران همدلی کنید

همدلی نقش اصلی را در NVC ایفا می کند. با همدلی با دیگران، بدون قضاوت به دنبال درک احساسات و نیازهای آنها هستیم. این باعث ایجاد ارتباط، اعتماد و احترام متقابل می شود.

نکته 11: خود را به جای دیگران بگذارید. سعی کنید تصور کنید که در آن موقعیت چه احساسی دارند و چه نیازهایی ممکن است داشته باشند.

نکته 12: با تصدیق احساسات دیگران بدون نادیده گرفتن یا به حداقل رساندن احساسات دیگران، آنها را تأیید کنید.

مرحله 7: همدلی با خود را تمرین کنید

خود همدلی توانایی برقراری ارتباط با احساسات و نیازهای خودمان است. با تمرین همدلی با خود، می‌توانیم خودمان را بهتر بشناسیم و نیازهای خود را به طور مؤثر به دیگران منتقل کنیم.

نکته 13: زمانی را برای خوداندیشی و مراقبت از خود اختصاص دهید. احساسات و نیازهای خود را درک و پرورش دهید.

نکته 14: شفقت به خود را تمرین کنید. با خود با مهربانی و درک رفتار کنید، همانطور که با دیگران رفتار می کنید.

این هفت مرحله، همراه با 27 نکته زیر، راهنمای جامعی برای تمرین ارتباطات بدون خشونت ارائه می‌کند:

1. به طور منظم تمرین کنید: NVC مهارتی است که با تمرین بهبود می یابد. زمانی را به اعمال آگاهانه اصول در تعاملات روزانه خود اختصاص دهید.
2. شروع با تضادهای کوچک: با استفاده از NVC برای چالش‌های کمتر شروع کنیدموقعیت ها قبل از برخورد با درگیری های پیچیده تر.
3. صبور باشید: توسعه مهارت‌های ارتباطی مؤثر به زمان و تلاش نیاز دارد. فرآیند یادگیری را بپذیرید و با خود و دیگران صبور باشید.
4. پرورش همدلی: توانایی خود را برای همدلی با دیگران با گوش دادن فعالانه، جستجوی درک، و اعتبار بخشیدن به تجربیات آنها توسعه دهید.
5. از عبارات «من» استفاده کنید: مشاهدات، احساسات، نیازها و درخواست‌های خود را با استفاده از جملات «من» بیان کنید تا مسئولیت تجربه خود را بپذیرید.
6. از سرزنش و انتقاد بپرهیزید: بر بیان خود بدون سرزنش یا انتقاد دیگران تمرکز کنید. این فضای امن تری برای گفتگوی باز ایجاد می کند.
7. بیان خشونت بدون خشونت را تمرین کنید: با قاطعیت ارتباط برقرار کنید و در عین حال احترام و توجه به احساسات دیگران را حفظ کنید.
8. هوش عاطفی را توسعه دهید: با آگاهی بیشتر از احساسات خود و دیگران، هوش هیجانی خود را تقویت کنید.
9. به‌دنبال راه‌حل‌های برد-برد باشید: به دنبال راه‌حل‌هایی باشید که نیازهای همه طرف‌های درگیر را برآورده می‌کند و همکاری و همکاری را تقویت می‌کند.
10. گوش دادن عمیق را تمرین کنید: نه تنها به کلماتی که گفته می شود، بلکه به احساسات و نیازهای اساسی که بیان می شود نیز گوش دهید.
11. حضور داشته باشید: با حضور در لحظه و پرهیز از حواس‌پرتی، به طور کامل در مکالمه شرکت کنید.
12. در صورت لزوم استراحت کنید: اگر احساسات زیاد شد یا تنش تشدید شد، قبل از ادامه مکالمه کمی استراحت کنید تا آرام شوید.
13. از قطع کردن صحبت خودداری کنید: به دیگران اجازه دهید بدون وقفه حرف خود را به طور کامل بیان کنند. این نشان دهنده احترام است و فضای امنی برای گفتگو ایجاد می کند.
14. خودآگاهی را توسعه دهید: خودآگاهی را پرورش دهید تا محرک‌ها و واکنش‌های احساسی خود را بشناسید و به شما امکان می‌دهد آگاهانه‌تر پاسخ دهید.
15. ارتباط غیرخشونت آمیز را با خودتان تمرین کنید: اصول NVC را هنگام درگیر شدن در گفتگو با خود یا پرداختن به گفتگوی درونی خود به کار ببرید.
16. روی نیازها تمرکز کنید، نه استراتژی‌ها: به جای چسبیدن به راه‌حل‌های خاص، نیازهای اساسی که اقدامات شما را هدایت می‌کنند اولویت‌بندی کنید و به دنبال راه‌های خلاقانه برای برآورده کردن آنها باشید.
17. از خواندن ذهن بپرهیزید: به جای تصور اینکه دیگران چه فکری می‌کنند یا چه احساسی می‌کنند، سؤالات باز بپرسید تا وضوح و درک را به دست آورید.
18. بازخورد باشید: بازخورد را با ذهنی باز دریافت کنید و به آن به عنوان فرصتی برای رشد و یادگیری نگاه کنید.
19. برای خود همدلی ایجاد کنید: نه تنها نسبت به دیگران بلکه نسبت به خودتان همدلی کنید و احساسات و نیازهای خود را بشناسید.
20. بخشش را تمرین کنید: نارضایتی های گذشته را کنار بگذارید و بخشش را به عنوان وسیله ای برای شفا و حرکت به جلو تمرین کنید.
21. از ارتباطات غیرخشونت آمیز به صورت نوشتاری استفاده کنید: از اصول NVC در ارتباطات نوشتاری، مانند ایمیل یا نامه، برای افزایش وضوح و درک استفاده کنید.
22. دیالوگ را تشویق کنید: محیطی را ایجاد کنید که در آن گفتگوی باز تشویق شود و به همه اجازه دهد آزادانه و محترمانه بیان کنند.
23. آسیب پذیری را بپذیرید: مایل باشید احساسات و نیازهای خود را به طور واقعی به اشتراک بگذارید، حتی اگر گاهی اوقات احساس ناراحتی کنید.
24. ذهن‌آگاهی را تمرین کنید: ذهن‌آگاهی را پرورش دهید تا حضور داشته باشید، افکار و احساسات خود را بدون قضاوت مشاهده کنید و آگاهانه پاسخ دهید.
25. درباره NVC به دیگران آموزش دهید: اصول ارتباط بدون خشونت را با دیگران به اشتراک بگذارید تا درک و تعاملات دلسوزانه را ارتقا دهید.
26. در صورت نیاز به دنبال پشتیبانی باشید: اگر درگیری‌ها ادامه یافت یا شدید شد، از یک میانجی یا حرفه‌ای آموزش دیده در NVC راهنمایی بخواهید.
27. موفقیت‌ها را جشن بگیرید: نتایج مثبت و پیشرفت‌های حاصل از تمرین ارتباطات غیرخشونت‌آمیز را تصدیق و تجلیل کنید.

با پیروی از این مراحل و نکات، می توانید مهارت های ارتباطی خود را افزایش دهید، همدلی را پرورش دهید و روابط هماهنگ تری ایجاد کنید.

سه مرجع معتبر یا نام دامنه که در تهیه این مطلب از آنها استفاده شده:

1. مرکز ارتباطات بدون خشونت: سازمانی مشهور که توسط مارشال روزنبرگ تأسیس شد و منابع، آموزش و اطلاعاتی را در مورد ارتباطات بدون خشونت ارائه می‌کند.
2. “ارتباطات غیرخشونت آمیز: زبان زندگی” نوشته مارشال بی. روزنبرگ: کتابی که توسط خالق ارتباطات غیرخشونت آمیز نوشته شده و بینش های عمیق و راهنمایی های عملی در مورد این موضوع ارائه می دهد.
3. مرکز بین‌المللی ارتباطات غیرخشونت‌آمیز: سازمانی که به ترویج ارتباطات بدون خشونت اختصاص دارددر سطح جهانی، ارائه کارگاه‌ها، کنفرانس‌ها و مواد آموزشی.

نوشتن قرارداد برای بازسازی خانه یک گام اساسی برای اطمینان از اینکه هر دو طرف درگیر محافظت می شوند و تعهدات خود را درک می کنند، است. یک قرارداد به خوبی تنظیم شده می تواند به جلوگیری از سوء تفاهم، اختلافات و مسائل حقوقی در طول فرآیند بازسازی کمک کند. در اینجا چهار مرحله و 32 نکته برای راهنمایی شما در نوشتن یک قرارداد جامع برای بازسازی خانه آورده شده است.

مرحله 1: اصول اولیه را درک کنید

1. طرفین را تعریف کنید: مالک خانه و پیمانکار درگیر در پروژه نوسازی را به وضوح شناسایی کنید.
2. شامل اطلاعات تماس: جزئیات تماس را برای هر دو طرف ارائه دهید، از جمله نام، آدرس، شماره تلفن و آدرس ایمیل.
3. تعیین جزئیات پروژه: محدوده کار را با جزئیات توصیف کنید، از جمله وظایف خاص، مواد، و هر گونه طرح یا طرح مربوطه.
4. تنظیم جدول زمانی: تاریخ شروع و تاریخ تکمیل تخمینی پروژه را تعیین کنید.

مرحله ۲: مسئولیت ها و تعهدات را تعریف کنید

5. کلی وظایف پیمانکار: به وضوح بیان کنید که پیمانکار چه وظایفی را بر عهده دارد، از جمله اخذ مجوز، استخدام پیمانکاران فرعی (در صورت وجود)، و اطمینان از رعایت قوانین ساختمانی محلی.
6. مسئولیت های صاحب خانه را مشخص کنید: هر گونه مسئولیتی را که بر عهده صاحب خانه است، مانند دسترسی به ملک، برداشتن وسایل شخصی از محل کار، یا دریافت مجوزها یا تأییدیه های لازم، مشخص کنید.
7. آدرس الزامات بیمه: تعیین کنید که آیا پیمانکار یا مالک خانه مسئول ارائه پوشش بیمه در طول بازسازی است یا خیر.

مرحله 3: ملاحظات مالی

8. شرایط پرداخت را مشخص کنید: به طور واضح نحوه و زمان پرداخت را مشخص کنید، از جمله هرگونه الزامات سپرده، پیشرفت پرداخت، و پرداخت نهایی پس از تکمیل.
9. شامل تفکیک هزینه: تفکیک دقیقی از هزینه‌ها، از جمله نیروی کار، مواد، مجوزها، مالیات‌ها و هرگونه هزینه اضافی ارائه دهید.
10. بحث در مورد سفارش‌های تغییر: فرآیندی را برای رسیدگی به تغییرات یا اضافات به حوزه اصلی کار، از جمله نحوه مستندسازی، تأیید و پرداخت آن‌ها ایجاد کنید.
11. بررسی اختلافات پرداخت: شامل مقرراتی برای حل و فصل اختلافات پرداخت، مانند میانجیگری یا داوری.

مرحله 4: مقررات قانونی و متفرقه

12. شامل بند فسخ: شرایطی را که تحت آن هر یک از طرفین می‌تواند قرارداد را فسخ کند، از جمله هرگونه مجازات یا عواقب مرتبط را تعریف کنید.
13. ضمانت‌ها را مشخص کنید: به ضمانت‌های مربوط به مواد یا طرز کار ارائه شده توسط پیمانکار رسیدگی کنید و مدت و شرایط آن ضمانت‌ها را مشخص کنید.
14. روشن کردن مالکیت مواد: مشخص کنید که پس از اتمام پروژه چه کسی مالک مواد باقیمانده خواهد بود.
15. مجوزها و بازرسی‌های آدرس: مشخص کنید کدام طرف مسئول اخذ مجوزهای لازم و برنامه‌ریزی بازرسی‌ها است.
16. شامل پاکسازی و دفع: درباره انتظارات مربوط به تمیز کردن محل کار و دفع نخاله‌های ساختمانی بحث کنید.
17. حل و فصل اختلافات کلی: شامل یک بند که روند حل و فصل اختلافات، مانند مذاکره، میانجیگری یا داوری را مشخص می‌کند.
18. شامل بند غرامت: مشخص کنید که هر دو طرف غرامت می‌دهند و یکدیگر را در قبال هرگونه ادعا یا بدهی ناشی از پروژه بی‌ضرر می‌دانند.
19. قانون حاکم را مشخص کنید: تعیین کنید که قوانین کدام ایالت در صورت اختلافات حقوقی بر قرارداد حاکم است.

نکات اضافی:

20. از زبان روشن و مختصر استفاده کنید تا مطمئن شوید که هر دو طرف حقوق و تعهدات خود را درک می کنند.
21. از اصطلاحات مبهم یا توصیفات مبهم که ممکن است منجر به سوء تفاهم شود اجتناب کنید.
22. برای بررسی قرارداد خود قبل از نهایی کردن، با یک وکیل مجرب در قانون ساخت و ساز مشورت کنید.
23. هنگام تشریح دامنه کار برای به حداقل رساندن اختلافات احتمالی، دقیق باشید.
24. بندي را در نظر بگيريد كه اجازه بازرسي در مراحل مختلف پروژه را براي اطمينان از انطباق با استانداردها و مشخصات مي دهد.
25. مقرراتی را برای رسیدگی به شرایط پیش‌بینی نشده یا تأخیرهای ناشی از عوامل خارج از کنترل هر یک از طرفین (مانند شرایط آب و هوایی) لحاظ کنید.
26. pr را مشخص کنیدامکان رسیدگی به هرگونه تغییر ضروری در پروژه، از جمله دستورات تغییر کتبی و هزینه های مرتبط.
27. هر گونه مجازات یا عواقب ناشی از عدم رعایت شرایط قرارداد را به وضوح بیان کنید.
28. شامل بندی که به هر یک از طرفین اجازه می دهد به صورت کتبی تغییراتی را در قرارداد درخواست کنند.
29. اطمینان حاصل کنید که تمام مجوزها و گواهینامه های مورد نیاز توسط پیمانکار قبل از شروع کار اخذ شده است.
30. درباره یک فرآیند حل اختلاف که برای هر دو طرف منصفانه و کارآمد است، بحث و توافق کنید.
31. بندي را در نظر بگيريد كه در صورتي كه هر يك از طرفين به تعهدات خود عمل نكند، اجازه فسخ قرارداد را مي دهد.
32. کپی از کلیه مکاتبات، سفارشات تغییر، و اسناد مربوط به پروژه را نگه دارید.

با پیروی از این مراحل و نکات، می‌توانید یک قرارداد جامع برای پروژه بازسازی خانه خود بسازید که از منافع هر دو طرف محافظت می‌کند و به اطمینان از روند نوسازی روان و موفق کمک می‌کند.

سه مرجع معتبر که در تهیه این مقاله از آنها استفاده شده:

1. HGTV: HGTV منابع و راهنماهای ارزشمندی را در مورد بازسازی خانه ارائه می دهد، از جمله نکاتی در مورد نوشتن قراردادها. (www.hgtv.com)
2. Contractor Talk: Contractor Talk یک انجمن آنلاین است که در آن پیمانکاران تجربیات و بینش خود را از جمله بحث در مورد نوشتن قرارداد برای بازسازی خانه به اشتراک می گذارند. (www.contractortalk.com)
3. انجمن ملی سازندگان خانه (NAHB): NAHB منابع، دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌ها را برای پیمانکاران، صاحبان خانه‌ها و متخصصان صنعت ساختمان خانه ارائه می‌کند، از جمله اطلاعاتی در مورد نوشتن قراردادها برای بازسازی خانه. (www.nahb.org)

افزودن URL لینکدین به رزومه می‌تواند یک نکته ارزشمند باشد، زیرا به کارفرمایان یا استخدام‌کنندگان بالقوه اجازه می‌دهد به راحتی به نمایه حرفه‌ای شما دسترسی داشته باشند و در مورد شرایط و تجربیات شما اطلاعات بیشتری کسب کنند.

مرحله 1: نمایه LinkedIn خود را سفارشی کنید

قبل از افزودن URL لینکدین به رزومه خود، مطمئن شوید که نمایه شما کامل و به روز است. با افزودن تجربه کاری مرتبط، تحصیلات، مهارت ها، پروژه ها و هر اطلاعات دیگری که پیشینه حرفه ای شما را به نمایش می گذارد، نمایه خود را سفارشی کنید.

مرحله ۲: به تنظیمات نمایه عمومی خود دسترسی پیدا کنید

برای پیدا کردن URL برای نمایه LinkedIn خود، باید به تنظیمات نمایه عمومی خود دسترسی داشته باشید. برای انجام این کار، وارد حساب کاربری LinkedIn خود شوید و روی “من” در نوار ناوبری بالا کلیک کنید. از منوی کشویی، «مشاهده نمایه» را انتخاب کنید. در صفحه نمایه خود، روی دکمه «ویرایش نمایه عمومی و URL» واقع در سمت راست کلیک کنید.

مرحله 3: URL نمایه عمومی خود را ویرایش کنید

در صفحه تنظیمات نمایه عمومی، بخشی با عنوان “ویرایش URL نمایه عمومی” را در سمت راست خواهید دید. روی نماد مداد در کنار URL کلیک کنید. یک پنجره جدید ظاهر می شود که در آن می توانید URL را برای پروفایل LinkedIn خود سفارشی کنید. در حالت کاملا مطلوب، شما باید URL را انتخاب کنید که شامل نام شما یا برخی از انواع آن باشد. پس از انتخاب یک URL مناسب، روی دکمه “ذخیره” کلیک کنید.

مرحله 4: URL نمایه لینکدین خود را کپی کنید

پس از ذخیره URL پروفایل شخصی سازی شده لینکدین، آن را از نوار آدرس مرورگر کپی کنید. می توانید این کار را با برجسته کردن کل URL و کلیک راست برای انتخاب “Copy” یا با استفاده از میانبر صفحه کلید Ctrl+C (Command+C در مک) انجام دهید.

مرحله 5: سند رزومه خود را باز کنید

سندی را که می خواهید URL لینکدین خود را در آن اضافه کنید باز کنید. این می تواند یک سند مایکروسافت Word، یک PDF یا هر فرمت دیگری باشد که برای رزومه خود استفاده می کنید.

مرحله ۶: URL LinkedIn خود را وارد کنید

به بخشی از رزومه خود بروید که می خواهید URL لینکدین خود را در آن قرار دهید. این معمولاً همراه با اطلاعات تماس شما یا در یک بخش اختصاصی برای پروفایل های آنلاین شما قرار می گیرد. URL لینکدین را با چسباندن آن در محل مناسب وارد کنید. می توانید این کار را با کلیک راست و انتخاب «Paste» یا استفاده از میانبر صفحه کلید Ctrl+V (Command+V در مک) انجام دهید.

مرحله 7: URL لینکدین را قالب بندی کنید

برای اینکه URL لینکدین خود را متمایز کنید و اطمینان حاصل کنید که قابل کلیک است، توصیه می شود آن را به عنوان یک لینک فرمت کنید. URL لینکدین را در رزومه خود برجسته کنید و از گزینه های قالب بندی موجود در ویرایشگر سند خود برای ایجاد یک پیوند استفاده کنید. به طور معمول، این شامل انتخاب متن، کلیک راست، و انتخاب گزینه برای درج یک لینک است. در کادر محاوره ای هایپرلینک، URL لینکدین را دوباره جایگذاری کنید و روی «OK» یا «Insert» کلیک کنید.

مرحله 8: رزومه خود را مرور و ذخیره کنید

هنگامی که URL LinkedIn خود را اضافه و قالب بندی کردید، رزومه خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید همه چیز درست به نظر می رسد. با کلیک بر روی آن، بررسی کنید که لینکدین شما در پنجره مرورگر باز شود. هرگونه تنظیمات لازم را انجام دهید و رزومه خود را ذخیره کنید.

با دنبال کردن این مراحل، می‌توانید با موفقیت URL LinkedIn خود را به رزومه خود اضافه کنید و دسترسی کارفرمایان یا استخدام‌کنندگان احتمالی را آسان‌تر به نمایه حرفه‌ای خود کنید.